Quetzaltenango enzo

Hola.....
Ik ben "the Weirdo" als ik niet mee ga naar de Quiz night in the Kings and Qeeuns, zei de Zwitser met het vreemde accent.
Heb nog even zitten denken of ik hier nu wel of geen zin in had, om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat ik er geen enkel probleem mee had om "the weirdo" te zijn. Someone has to do the dirty job!

Op maandag kan je je opgeven voor activiteiten die door de school worden georganiseerd, zo was er een film middag met natuurlijk een Spaans gesproken film. Diario of motorcicleta, wie kent m niet! De jonge Che Guevara met zijn beste vriend op reis door Zuid Amerika op een gare motor op zoek naar zichzelf. Ergens achter in mijn brein had ik een beeld van een enorme flatscreen,beamer,diascherm of zoiets. Bij binnenkomst in het lokaal was ik echter toch niet verbaasd dat het zo'n middelmatige oude tv kist was op een wankel kastje vergezeld door een aantal oncomfortabele plastic stoeltjes. Soms heb je van die verwachtingen waarvan je bij voorbaat al weet dat het niet klopt!

Zo ook met het bezoek aan Lago Chikabal....nee hoor dat was prima te doen was niet ver of moeilijk lopen...uhhhh. Jazeker ik geloofde m op zijn woord.
Help!!!!!! niet steil of ver...ben blij dat ik begin dit jaar de sigaretten achter me heb gelaten anders waren mijn longen waarschijnlijk op die berg uit elkaar geknalt. Mijn conditie is niet echt belabberd maar een echte hiker ben ik (nog) niet. Het heeft me best wat moeite gekost boven te komen maar het was de pijn en de blaren dubbel en dwars waard het was FANTASTISCH...wat een uitzicht en een stilte, echt geweldig. Maar voordat ik die vulkanen ga beklimmen moet er hier en daar nog een beetje aan me gesleuteld worden. Ach ja Tengo tiempo.....:D

Geen verspilling in Casa Caheux (Gaby & Luis)! er wordt van alles in elkaar gedraaid van de leftovers van de maaltijd ervoor, broccoli met kip en rijst als lunch, soep met rijst en kip als avond eten en een omelet van rijst, kaas en ham als ontbijt de dag erna. Op zich natuurlijk helemaal goed, maar een ding begrijp ik niet helemaal,ze zijn niet zo van de groenten, in ieder geval ze worden weinig toegevoegd. Er is zoveel te krijgen hier. Ik bedoel ik ben op de markt geweest en het aanbod is gigantisch, groenten en fruit in alle soorten en maten in alle kleuren van de regenboog. Het kost echt bijna niks, ik kocht 5 radijsjes zo groot als een mandarijn voor 1 quetzal,lekker dat die waren en dat is omgerekend 12 euro cent. Dus voor het geld hoeven ze t niet te laten liggen. En dan die afschuwelijke zwarte bonenpuree die ik de eerste avond geserveerd kreeg vergezeld door een spiegelei met tomaten saus. De eerst hap was nog oke, maar gaandeweg kreeg ik het idee dat ik weer 10 jaar oud was en vijf spruiten naar binnen moest werken.

Met alle respect, een broodje met ham en kaas en een spiegelei is niet mijn idee van avondeten. Ik voed mezelf dus maar bij met allerlei lekkers wat gewoon te krijgen is of ik nodig mijzelf uit bij de Zwitser met het vreemde accent (sommige dingen zijn net als thuis;)) , die in Casa Latina woont (appartement boven de school) en net als ik gek op kip is.
Er is hier zelfs een winkel waar je een echt verse kip (lees levend) kan uitzoeken. Met alle plezier hakken ze de kop eraf met op de achtergrond heftige Death Metal muziek :0. Not my kind of tienda!

Dan heb je nog de douche, ook een heel avontuur, ik ken ze nog van Bolivia....Ja ja Agua caliente, agua caliente my ass...ja als je genoegen neemt met 6
druppels, wat ik dus maar doe want koud douchen met deze temperaturen is echt een No Go. Het koelt hier af tot een graadje of 10 en overdag vallen de mussen van het dak af, waarna het rond een uurtje of drie weer bewolkt wordt. Winterjasje is dus geen overbodige luxe (Clau ich han toch de greune gehoold) net als de drie wollen dekens die in mijn kartonnen bed te vinden zijn.
Maar goed effe terug naar de douche!
Het is een elektrisch verwarmde douche, dat klinkt heel eng en dat is het ook! Er zit een soort van stroomkast in de douche waarvan je de schakelaar eerst omhoog doet. De douchekop is verbonden met kabels die via een kabelgootje over de muur lopen. ik zweer t jullie, toen ik van de week mijn haren stond te wassen en ik per ongeluk aan de douchekop kwam kreeg ik een ietsiepietsie schokje. Het was maar een kleintje, maar het was er een.
Maar ach het hoort allemaal bij het avontuur...... en laten we eerlijk zijn, dit is echt een beter verhaal dan dat alles perfect zou zijn!  
  
Een beetje spijt heb ik wel van het gastgezin ze zijn heel aardig en superlief maar ik voel me net weer een zestienjarige die thuis woont. Het is niet zo dat ik op een bepaalde tijd thuis moet zijn maar je voelt je toch verplicht rekening te houden met ze. Je wordt geacht je minimaal een uur voor het eten af te melden, heel erg begrijpelijk, maar soms kunnen plannen 3 minuten ervoor nog wijzigen.
Nadat ik een paar keer bij de Zwitser met het vreemde accent op bezoek ben geweest heb ik besloten dat ik zo snel als er een kamer vrij komt ook in La Casa Latina wil wonen. Vandaag kwam het blijde nieuws de 23 e komt er een kamer vrij. Ik kan niet wachten, de douche schijnt fantastisch te zijn daar, niks geen kabels, niks geen onder stroom staande douchekop, een boiler people...whoehoe.  
Ik heb ook nog niemand over kartonnen bedden gehoord ,dus ook dat zit goed! Daar ga ik dan met mijn 40 plus in een studentenhuis wonen, eindelijk, je moet alles een keer gedaan hebben, de volgorde maakt geen ruk uit. Je bent een laatbloeier of je bent 't niet. Oh yeah, daar komt ie... #LOVEMYLIFE

Quetzaltenango is een kleurrijk en druk tafereel met wegen die eruitzien alsof ze contracten hebben afgesloten met de schokbreker fabriek, kinderkopjes van het formaat stoeptegel en groter, maar het maakt die Guatemalteken geen fluit uit,ze rijden lekker door de smalle straatjes, wie er nu voorrang heeft is mij nog niet geheel duidelijk. Je doet er in ieder geval slim aan om netjes op het trottoir te blijven wat niet veel breder is dan een kleine meter. Je moet vooral ook naar de grond blijven kijken want hier en daar mist er een stukje of je moet opeens drie treden af. 
Quetzaltenango ligt op c.a 2400 meter, en dus had ik de eerste week een beetje last van de hoogte, beetje moe, weinig honger. Week twee voel ik me weer als vanouds.

De Indigenous vrouwen (afstammelingen van de Maya's) lopen hier rond in traditionele kleding, rokken, jurken, schorten en blouses in allerlei kleuren en met ingewikkelde weefpatronen.
Ze zitten op straat en verkopen van alles, fruit, groenten, pannen, schoenpoets, tortilla's, fruitsapjes.... er is van alles aan de hand, geluiden komen van alle kanten. In de winkels staat de muziek doorgaans keihard aan .Het stikt hier van de tweedehands kleding zaakjes, winkels van sinkel all over the place. Ben dus alweer een nieuwe verzameling aan het aanleggen, want ik heb me behoorlijk verkeken op het klimaat hier.
Er zijn ook honden, veel honden, de Minu look a like  heb ik ook al gespot, alhoewel dit een iets grotere blonde versie is, after all.......Blonds have more fun;)
Luis vertelde me dat dit geen straathonden zijn, ze hebben bijna allemaal een Casa maar overdag gaan ze op stap. Ze lopen rond eten van straat en soms hebben ze het geluk een flink bot te vinden. Ze zijn rustig en vallen je niet lastig. Over het algemeen zien ze er best gezond uit, ze zijn niet mager en hun vacht oogt op enkel uitzonderingen na ook best prima. 

Quetzaltenango is goedkoop, de Colgate waar je in Nederland 3 euro voor betaald gaat hier voor 80 eurocent over de toonbank. Voor 35 quetzal (4 euro) eet je een uitgebreide salade met spinazie, kip, avocado, paprika en rijst met hierbij een zelfgemaakte limonade met chia zaad. Bij ons betaal je voor een onsje chia zaad al 4 euro en dan mag je hopen dat t geen vogelvoer is! Vreemd genoeg is de koffie niet goedkoop. Bijna alle koffie wordt geëxporteerd naar Amerika en China. De koffie die je krijgt is wel echt goed, ze maken er echte kunstwerkjes van. De koffie tentjes zijn ook best up to date en als je geluk hebt doet het internet 't en hoef je niet ergens anders nog een kop koffie te drinken. Dus ja...(smiley met wegdraaiende ogen)
 
Guatemalteken zijn gek op vuurwerk, Luis vertelde mij op de eerste dag dat ik niet moest schrikken van knallen, er worden geen mensen neergeschoten zei ie, er is iemand jarig, bij iedere jarige wordt er vuurwerk afgestoken, het liefst met een paar flinke knallen en zo vroeg mogelijk, hoe harder hoe beter.
Ze zijn ook gek op kerstmis, liefst ook met zo'n trui, je kent ze wel, overgewaaid uit de States. De kerstbomen die ze hier verkopen zijn de meest lelijke nep bomen die ik ooit heb gezien. Ons huis begint ook al aardig op dat van Santa Claus te lijken, er is een kerststal van 2m2 bijgekomen, met gezellig knipperende discolampjes. Maar het is nog niet af, gisteren zag ik Luis op de knieën een soort ketting van kleine appeltjes op de grond vast plakken met een lijmpistool. Ik ben benieuwd wat er nog allemaal bij gaat komen. De hele maand december tellen ze af naar kerst, met meerdere malen per week een fiésta met natuurlijk vuurwerk. Met kerst word 't pas echt knallen, Sheny vertelde me dat het echte heuse vuurwerk hier niet met oud en nieuw maar met kerst wordt afgestoken, ik ben heel erg benieuwd,

Met mijn Spaans gaat t best aardig , Sheny is een goeie en super lieve lerares met veel geduld. Ze heeft een zwaar leven maar is echt happy met haar dochter en zoon en haar kleindochter, Als bijbaan maakt ze kruidenboter en chocolade. Haar man is overleden, hij was alcoholist (dus Lorena sprak de waarheid) De vriend die ze erna kreeg is ervandoor gegaan met 500.000 quetzales, deze hadden ze samen gewonnen in een loterij. Dit was goed voor dik 60.000 euro, dan heb je het goed geregeld hier.(Met 60.000 euro op de bank kom ik niet meer naar huis!) Ze is 68 jaar en helemaal klaar met de mannen.
Maar ze blijft lachen en heeft veel plezier in het lesgeven.

Vrijdagavond kon je je opgeven voor een lesje Salsa, we kregen les van een super enthousiaste Guatemalteek van ik schat niet ouder dan 18 jaar. We waren met 8 chicos en 2 chicas. Dit betekende dat Beth en ik de avond van ons leven hadden, wanneer komt het voor dat je met 8 mannen danst?!
De Fransman die een soort van hip-hop-achtige salsa moves maakte en daarbij keek alsof het t leukste was wat ie ooit gedaan had, de Engelsman die steeds met getuite lippen geconcentreerd tellend zijn pasjes deed, de New Zeelander die al wat lessen gehad heeft en helemaal into the Salsa is, wij noemen hem ook wel the professional. De Zwitser met het vreemde accent die ongeveer zo danst zoals houten Klaas dat zou doen....tja en ik, jullie weten hoe mijn moves eruit zien, net effe op dat ritme wat niemand hoort. Mijn enige minpunt!

Zaterdag avond hadden we een soort van pre Christmas feest, al heb ik het idee dat er ieder weekend wel een reden is om een feestje te geven, de Zwitser met het vreemde accent is hier meestal de aanstichter van, de feestjes vinden dan ook plaats in La Casa Latina waar hij zowat de hoofdbewoner van is omdat ie 3 maanden Spaans doet. We dronken zelfgemaakte Glühwein, aten zelfgemaakte Guacamole met nachos en mais en we speelden een kaartspel, het was gezellig. En dan komt er ook in Guatemala iemand op het briljante idee om toch nog even op stap te gaan. (off course de Zwitser met het vreemde accent) Maar net als in Nederland heeft dat ook hier geen toegevoegde waarde. 

Gisteren heb ik me dan toch maar gewaagd aan de Quiz night, het is nu de beurt aan iemand anders om "the weirdo" te zijn.
Het was super leuk en informatief, wist je bijvoorbeeld dat de oudste dildo ter wereld 28.000 jaar oud is. Dat Ecuador en Chili de enige twee landen in Zuid Amerika zijn die niet aan Brazilië grenzen. Dat je liedjes kan gorgelen en dat het best moeilijk is om te raden welk liedje er gegorgeld wordt.
Enfin...beetje jammer dat we als laatste zijn geeeïndigd, maja meedoen is leuker dan winnen toch! Nieuwe ronde nieuwe kansen, dit gaat een vast ritueel worden, Tuesday night, Quiz night.

Zoals jullie lezen, heb ik het prima naar mijn zin, het ziet er naar uit dat ik hier nog wel een tijdje blijf hangen, ik heb nog een extra week Spaans bijgeboekt en ik weet nu nog niet of dat mijn laatste gaat zijn, het zal waarschijnlijk wel een beetje een gat in mijn budget slaan, want voor dat geld kan ik ook veel andere dingen doen, maar het is een must om fatsoenlijk Spaans te spreken hier, het zijn allemaal derde wereld landen die ik ga bezoeken en de locals spreken geen woord Engels. Ik verzin later wel weer iets omdat gat op te vullen. De school is geweldig, je kunt je lessen buiten in het zonnetje volgen. In de pauze loop je vanuit de tuin zo de markt op waar allerlei lekkers op je ligt te wachten. Het is goed vertoeven in Xela, me gusta mucho.

Hasta Pronto
xx 

OMG...wilde ik lekker een bakje cappucino gaan doen in mijn favoriete cafe zodat ik meteen dit verhaal kon posten....zit ik opgesloten in huis.
De Caheuxtjes zijn weg, waarschijnlijk dachten ze dat ik er niet was....Heb alle opties overwogen om te "ontsnappen"
Via het balkon, 2e verdieping! ik heb een goeie reisverzekering maar was me toch iets te hoog en ik wil ook nog lang niet naar huis, via de buren, maja die zijn er ook niet, geen enkel raam dat open kan, alles beveiligd met tralies. 
Het slot proberen te saboteren met een pasje, geen idee hoe dat moet maar op tv lijkt het altijd heel simpel. Niet gelukt dus! Ik ben geen geboren inbreker of in dit geval uitbreker.....:(
Ik hoop in ieder geval dat ze snel komen want ik begin een beetje te vereenzamen hier op mijn tienerkamer.Zo zie je maar weer ook het leven van een backpacker gaat niet altijd over roosjes.

Yes ze zijn er.....

Als je mijn verhalen wil volgen kun je je aanmelden met je email adres, je krijgt dan automatisch een mail en ik hoef niet steeds iedereen te laten weten dat er iets nieuws klaar staat.  Dus go your gang.